کمبود آب و ورود ریزگردها از بستر خشک تالاب با سرعت 90 تا 120 کیلومتر در ساعت که همیشه با شن های خشک همراه است، منجر به تخریب خانه های روستایی، تلف شدن دام و … ناپدید شدن چاه های آب آشامیدنی برای معدود زمین های کشاورزی باقی مانده خشکسالی در حاشیه تالاب های بین المللی هامون است.
آفتاب نیوز :
همان دریاچه بین المللی و تالاب، سومین دریاچه بزرگ کشور بعد از خزر و ارومیه؛ هفتمین تالاب بین المللی جهان و یکی از ذخایر زیست محیطی ایران و آب و هوای معتدل آن سالانه پذیرای پرندگان مهاجری چون اردک، پلیکان و فلامینگو بود و «سیستان» انبار غلات ایران در این منطقه بود. گذشته بسیار دور
ساخت سدهای مختلف از جمله کجکی و کمال خان در هیرمند برای انحراف آب، نه فریب آب هامون توسط افغانستان، نصب و استفاده از پمپ های مختلف در حاشیه رودخانه هیرمند برای کشاورزی در آن سوی مرز و کاهش بارندگی فصلی و تغییرات آب و هوای جهانی یکی دیگر از آن، پس از خشک شدن دریاچه هامون اتفاق افتاد.
این روزها در سیستان خبری از دامداری، کشاورزی، نساجی و ماهیگیری نیست، روستاها دچار سکوتی غم انگیز، بی آبی و ورود ریزگردها از بستر خشک دریاچه با طوفانی شدید شده است. سرعت آن از 90 تا 120 کیلومتر در ساعت است که همیشه مملو از شن های خشک است، با تخریب خانه های روستایی، تلف شدن دام ها و خشکی زمین های کشاورزی باقی مانده از چاه آب شیرین مشاهده می شود. لبه باتلاق بین المللی هامون که منجر به از دست دادن زمین های حاصلخیز و مهاجرت از مناطق روستایی می شود.
